Demian hayal kırıklığından sonra Hesse'ye güven tazelememi sağladı. Hesse Demian'ı 1919'da 42 yaşında, Siddhartha'yı ise 1922'de 45 yaşında yazmış. 5 yıl sonra Bozkırkurdu, 21 yıl sonra da boncuk oyununu yazıp 24 yıl sonra da 69 yaşında Nobel'i alıyor. Her ne kadar Siddhartha Demian'a göre birkaç gömlek üstün bir eser olsa da üst düzey şaheserler arasına yerleştiremedim. Biraz altında kaldı. Bir brahmanın oğlu Siddhartha'nın erdem arayışını konu edinen kitap Demian'dakine benzer bir bilinemezciliği, erdemin 2+2=4 gibi ele alınamayacak, daha da önemlisi öğretilemeyecek bir fakülte oluğunu daha düzgün bir kompozisyonla, hatta "efsanevi" bir hikaye ile anlatıyor. Hindistan, Hint mistisizmi vs. gibi beni hiç de cezbetemyen bir konuya sahip olmasına ve Demian'dan kaynaklanan negatif önyargıma karşın nasıl olup da Siddhartha'yı bu kadar beğendiğimi ve fevkalade sürükleyici bulup hızlıca bitirdiğimi ben de anlayamadım. Belki de Siddhartha'nın yolculuğunun son derece insanî oluşundan ve romanın hepimizin yaşadığı evrensel duyguları ve gel-gitleri hem derinden hem de berrak bir biçimde ele almasındandır.

SiddharthaHermann Hesse · Can Yayınları · 202038,3bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Ak