Thomas Bernhard'ın "Beton" adlı eserinde Rudolf'un bir türlü yazmaya başlayamaması gibi başlayamıyorum cümlelerime!
Elimde fiilen tek kitap tuttum ,yanımda tek kitap taşıdım. Oysa ki kitap sonlandığındaki hissiyatım yedi kitabı birden okumak oldu.
.Huzur
.Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
.Aylak adam
.Woyzeck
.Dönüşüm
.Beton
Bu yapıtların karakterlerine özellikle baş kahramanların düşüncelerine, bastırılmış duygularına dolayısıyla onların ruhuna ufak dokunuşlarla ; kullandıkları eşyalara yükledikleri anlama ,ağızlarından çıkan cümlelere psikanalitik bir yaklaşımla bakma fırsatı bulunuyor.
Kitap tamamlanıp da başka bir kitaba ,başka bir yazara geçildiğinde bu tarz çözümlemeleri siz artık okuduğunuz şeye veya karşınızdaki bir insana acaba sebebi nedir ki ? Sorusuyla yanıt arıyorsunuz.
İYİ OKUMALAR...