More ve ötesi.. More bizi alıyor, dizine yatırıyor, başımızı okşaya okşaya başlıyor anlatmaya: Evvel zaman ahirken, ahir zaman bitmişken, tabi buralar hep dutlukken, olmayan bir yerde, hiç olmayacak bir devlet varmış.. Burada para toplum tarafından aforoz edilmiş, kölelere altın zincirler vurulmuş, herkes evinin arkasında kendi bahçesini kurmuş, düşünmek en az üretmek kadar önemliymiş bu “yok ülkede.” Hastanelerde herkes, özel odalarda vip muamele görürmüş, eğitim ailede başlar ancak ölümle bitermiş. Diye devam ediyor More. O anlattıkça biz daha da meraklanıyoruz, biz meraklandıkça More amcamız daha da bol keseden sallıyor. E bunun adı da hayal gücü oluyor. Ama More amcamızın hayal gücü kas yapmış mübarek. Yaşadığı dönemde, gerek toplum içindeki statüsüne göre, gerekse o çağın kabullerine göre baya imkansızı düşlemiş More. Kitabı okuyup bitiriyoruz ve direkt bizi bekleme odasına alıyorlar. More ve ötesi.. Kitabın devamında uzun bir bölüm More’un hayatını ve eserlerini, hayatındaki çelişkileri ve tavizsiz More oluşunu okuyoruz. Açıkçası beni kitaptan daha çok More’un hayatı etkiledi. Socrates’i kendi çapında çok seven bir insan olarak, Socrates’e duyduğum sevgi ve saygıya yakın bir sevgi ve saygı duydum More’a da. Hayatının trajik sonu her ne kadar çelişkili gibi gözükse de, More gönlümü fethetti. More’un hayatını okuduktan sonra ütopya kafamda daha iyi oturdu, daha çok sevdim kitabı. Kitabın sonunda bir kısımda, More’dan sonra yazılan ütopyalardan bahsedilmiş ve şu noktaya varılmış bu karşılaştırmalı inceleme sonucunda: “Yirminci yüzyılda geleceği ele alan birçok kitap gene yazıldığı halde, bunlar yeryüzü cennetleri değil, yeryüzü cehennemlerini anlatmaya başladılar. Karanlık bir kötümserliği yansıtan bu kitaplara artık ütopya denilemeyeceği için, eleştirmenler bu anti-ütopyalara yeni bir ad bulup ‘distopya’ dediler.” Rüya bitti, çıkışlar ön kapıdan..

UtopiaThomas More · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202020,5bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

N.