Kitapta değinmek istediğim çok yer var. Yazarı uzun zamandır takip etmeme rağmen okuduğum ilk kitabı, çıkardığı son kitabı oldu. Baba-oğul ilişkisinden aşka aşktan dostluğa, aileye, aile içindeki şiddete, sadakate bir çok konu yer almış. Ama beni en çok etkileyen kısmı "kendi içine dön" oldu. Tevafuk mu bilmiyorum. Okudugum son dört beş kıtap bana aynı şeyi söylüyor. Ya da kendimden o kadar emin olup da yüzümü dönmemiş olduğum ruhumun farkına vardım.Evet "yüzünü kalbine dön!"lü paylaşımlarımla kendim dönmüş müydüm? Tekrar sorguladım. Kimdim, nerden geldim, yolum, menzilim... Ben ne kadar bendim.Dıştakiyle içteki ben ne kadar aynı ya da ne kadar farklıydı... Farkına varabilmiş miydim? Oldugum yer ve gideceğim yer için ne kadar mutlu ve istekliydim? Ruhum kaybettiğini bulmaya ne kadar istekli? Hakikati kalbime ne kadar nakşedebilmişim? Sorularım bitmedi, hala da soruyorum kendime. Ve tek cevapla da kurtulamıyorum. Yazarın, "Neyi kaybettiysen onu sen kendin ara" cümlesi geliyor aklıma... Düşünceler yorsa da bir yandan umut sarıyor sol yanımı. Yoldayım ya yolu da yolculuğu da seviyorum ya.

AntikacıBahadır Yenişehirlioğlu · Timaş Yayınları · 20221,410 okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hûdayinabit