Hoca: bu kelime, bugün için dinî tahsil yapmış ve dinî bir vâzifeyi ifâ eden kimse için kullanılmaktadır. Özellikle imamlık yapanlar için daha çok kullanılmaktadır. Ayrıca “herhangi bir şey öğreten kimseler için de kullanılmaktadır (öğretmen, antrenör v.s.). Ama Osmanlı Devleti’nde “Hoca”nın vazifesi(ki muharrirenin kasd ettiği budur) sâdece imamlık değildir. O, birçok vazifesi yanında imamlık görevini de yürüten devletin önemli bir memurudur. Bilhassa köylerde hoca(imam) devletin temsilcisi, devletin emirlerini köy halkına tebliğ eden bir vazifeli, köyün nüfüs memuru, köyün bekçisi, köyün evlendirme memuru, köylünün vergi vermede karşılaşacağı zararı ortadan kaldırmak için uğraşan, onların ahlâkî yönde bozulmamasını temin eden ahlâk zâbıtası vazifesini gören bir memurudur.
Keza aynı durum mahalle için de geçerlidir. İşte hoca, Osmanlı cemiyeti’nde bir kısmından bahsettiğimiz bütün bu vâzifeleri gören kişidir. Böyle olan bir kimseyi şarlatanlarla aynı kategoride mütalaa etmenin ne derece doğru ve sağlıklı bir bilgi olduğunu, doğrusunu söylemek gerekirse ben kestiremedim.
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.