doğa insanoğluna o kadar derin bir sempati duyuyor ki birimiz haklı bir nedenden ötürü kederlendiğinde güneş parlaklığını yitiriyor, rüzgâr insancıl seslerle uğulduyor, bulutlardan gözyaşları yağıyor, ağaçlar yazın ortasında yapraklarını döküp yas tutuyor. benim aklım da doğanın bir parçası değil mi? ben de bir parça da olsa yapraktan ve topraktan değil miyim?
·
66 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.