Emel Esin'in Türkistan Seyahatnamesi kitabını tanıtımı yaparken Zafer Saraç şöyle bir giriş yapmış :
cHer milletin kendi köklerini bulduğu, kendi milli kültürünün filizlendiği toprakları vardır. Geçmişin huzur veren bir yönü de millî benliğin husule geldiği bahsedilen topraklara erişmekle mümkündür. Bu erişim ilk anılan özlemle yâd edilen çocukluk dönemine kavuşmak gibidir
Çocukluğa olan özlem yaş ilerledikçe daha da artar. Çocukluğa dönmek mümkün değildir. Fakat çocukluğun o huzur veren iklimini yaşatan mekânı ziyaret etmek daha olasıdır.
Böylelikle insan, köklerine şahit olduğu gibi sıla-i rahime de kavuşmuş olur. Benzetme üzerinden gidilirse Türklüğün ilk husule geldiği, dünyaya kök saldığı toprakların bir kutsiyeti vardır. Türklük, doğduğu mekânın içine hapsolmayıp insanlık tarihi boyunca tüm dünyaya yayılır. Türklük,doğduğu tahmin edilen, bugün adına Türkistan dediğimiz yerin çok uzağındaki coğrafyalarda hazin gurbetini yaşar.Bu yüzden gurbetten sılaya dönen, çocukluğun verdiği huşuyu yaşamak isteyen, ölmeden Türkistan'ı ziyaret eden her Türk, geçmişin teskin edici huzurunu yaşar.
Sayfa 162 - POST YAYINLARINDANKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.