Bu Stefan Zweig'ın okuduğum üçüncü kıtabıydı sanırım. Diğerleri gibi kısa ve öz aktarımı ile yazarın anlatmak istediği yalın ve kalabalık etmeden aktarılıyor, spoiler vermemek için detaya girmiyorum ama şöyle özetleyebilirim; satır kalabalığı ile sayfa sayısı tamamlamak için yazan yazarlardan değil, genel olarak kitaplarından da bunu anlayabilirsiniz.
Kitap çerezlik gibi ele alınıp bir gece yatmadan evvel bitirilebilecek bir kitap. Öyküleri için neredeyse öykü uzunluğu kadar olumsuz yorum yazma gereği duyanların aksine, kesinlikle okunmaya değer nitelikte kitaplar bence. Kısacık satırlarında sizi sayfanın içine çekmeyi başarıyor. Sırf sevip sevmeyeceğinizi anlamak için bile fazlasıyla okumaya değer.
