Hikmetli adamın gözleri başındadır, fakat akılsız karanlıkta yürüyor; böyle olmakla beraber anladım ki, hepsinin başına gelen şey birdir. Ve yüreğimde dedim: Akılsızın başına ne geliyorsa, benim de başıma gelecek; öyle ise niçin ben daha hikmetli oldum? Ve yüreğimde: Bu da boştur, dedim. Çünkü akılsız adam gibi hikmetli adam için de ebedi anılma yoktur; çünkü gelecek günlerde her şey çoktan unutulmuş olacaktır. Hikmetli adam da nasıl akılsız gibi ölüyor! (Vaiz, 2/14-17)
Sayfa 109 - Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı YayınlarıKitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.