Umudun bittiği yerde, “yoldayım.”
Bugün her zamankinden daha farklı, uyanmadım. Dünüm ya da bir önceki günüm nasılsa o monotonlukla çıktım yataktan. Ne bir eksik bir fazla. Yer soğuktu, çıplak ayakla daha hissedilir oluyormuş, birde beden yeni yataktan kendini çıkarınca, bütün vücuda bir titreme, bir kendini soğuğa alıştırma süreciyle boğuşuyor. Olsun, alışıyoruz sonra her şeye
··
70 görüntüleme
Siz okuyup eleştirmezseniz, biz nasıl gelişiriz!..
Bu yorum görüntülenemiyor
Monotonluk çok fena şey.. Yol içimizde.. Şairin dediği gibi " göç içimizedir"
Sen ve şair çok doğru der abi... Ne yana yürüsek gittiğimiz yer hep bellidir.
1000K ihtiyar heyeti olarak bu ileti için size günde 1 tekrar paylaşım kotası getirme kararı aldık bilginize.
3 önceki yanıtı göster
Osman abi müsaden olursa sisteme giriş yapıp az takılabilir miyim :)))
2 sonraki yanıtı göster
Her yazıda daha bir profesyonelleşiyorsun abicim, kalemine sağlık🌸
Eyvallah canım kardeşim ;) Bu gece de böyle olsun dedik... Varol.
Bu yorum görüntülenemiyor
Kalemine, yüreğine sağlık abi ☺️
Bu yorum görüntülenemiyor
Ahanda bir kaç kişi kaldı buralarda yazan ki bunlardan biri de sensin, sakallı devam etmelisin.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.