Iris Murdoch ile tanışmam yıllar önce Ağ romanı ile oldu.Çok büyük keyifle okuduğumu hatırlıyorum, unuttum ayrıntıları elbette. Bir süredir okumaktan zevk aldığım yazarların külliyatını okuyup,bitirmek gibi bir istek duyuyorum.Her ay düzenli olarak okuduğum yazarlar var bu nedenle.John Fowles,Thomas Mann, John Cheever, Flannery O’Connor, Margaret Atwood, Iris Murdoch ilk aklıma gelenler.Türk edebiyatından Refik Halid Karay’ın romanlarına başladım.Yine Borges’in hazırladığı Babil Kitaplığı serisinden ve Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları’ndan Türk edebiyatı klasikleri serisinden birer kitap okuyorum.Atölye kitapları da eklenince okuma programım kendiliğinden belirlenmiş oluyor.Birkaç kitabı da okuduğum kitaplar, okumam için işaret ediyor.️ Listem sonsuz uzunlukta.Hep de öyle olacak. Daha önce de söylemiştim sanırım, Iris Murdoch kitapları sanki kenetlenip, bir bütün oluşturuyor gibi hissederim.Kitaplar asla birbirinin devamı değil.Ama kitaplardaki atmosfer, ilişkiler ağı, ironisi hep okuduğum bir önceki kitabını çağrıştırır bana. Kara Prens’in her bir karakteri hayatın içinde oradan oraya savrulan, nereye çekersen oraya giden, ne istediğini bilmeyen, sürekli arayış içinde olan, sanki tek bir kişinin değişik yansımaları gibiydi. Kitabın sonunun belirsizliği hissettiğim şeyi destekler nitelikteydi.️

Kara PrensIris Murdoch · Ayrıntı Yayınları · 1999139 okunma

·

269 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.