Sabahattin Ali'nin okuduğum diğer kitapları gibi oldukça akıcı olan bu roman bize çok güzel gösteriyor ki insanın en büyük düşmanı yine kendisi. Insan içinde kendine hükmeden sese kulak asmaz ise belki o zaman gerçekten kendi gibi davranır. Ama bazen romanda dediği gibi yaptıklarımızın suçunu içimizdeki şeytana atmak kolay geliyor ve bir nebze vicdanımızı arındırıyoruz.
