Üniversite yıllarında fırtınalı bir aşk sonrası Ezel efendi (pardon Abdülezel) kızımız Munise'yi terk edip dünya turuna çıkar sonrada gittiği yerde kal gelirse yıllar sonra karşı karşıya geldiklerinde vay o adamın haline. Hemde müdüre hanımın asistanı olursa o aynı şahsiyet amanın yandı gülüm keten helvam. Anasından emdiği sütü de tüm kadınların öcünü de fevkalade aldı. O intikam soğuk yenen bir yemektir derken vah vah yandın oğlum dedim durdum. Bolca kahkaha attım, hele bazı sahnelerde yürü be kızım helal sana diye takımını destekleyen teknik direktör edası da hakimdi üzerimde. Bir kadının kalbini kırıp üstüne asistanı okur ve ah canım seviyorum dersen o kadın seni bir güzel köle eder kapısına. Ezel efendi feci kıvrandı, ah kıyamam dedim bir an ama olsun o kadardan bir şey olmaz. Özellikle aşk acısının ardından kadının güçsüz ve çaresiz hissetmeyip güçlü bir kadın oluşu ve sevse de kalbini feci halde kıran adama ah canım ne iyi ettin de geldin demeyip kollarına direk alamamış olması güzeldi. Sanırım esas bu noktayı sevdim. Bir ara yazık Ezel kirletilmiş bir mendil gibi kapının önüne de konması değil orda gecenin 2sinde kahkaha attım işte. Kadının iradesi ve erkeğin pişmanlığın dan oluşan ve bizlere aslanım aferim sana kızım diye diye okuduğumuz bir kaç saat bırakmış. Bir kaç saat diyorum zira 3 saatte bitti ve keyif aldığım kahkahalarımı satırlar arasına bıraktığım bir kitap oldu. Yorumdan da belli olduğu üzere tavsiyemdir.

Soğuk SavaşGülsen Kılıçaslan · Nemesis Kitap · 2020211 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sezen Yıldız