~~Mürebbiye | Stefan Zweig~~ 4 hikayeden oluşuyor. İlk hikaye kitaba adını veren Mürebbiye hikayesinde bir mürebbiyenin yaşadığı duygusal anlara bakmakla yükümlü olduğu kız çocuklarının gözlemleri var. Diğer hikayeler; Yaz Novellası, Geç Ödenen Borç, Kadın ve Yeryüzü adlarını taşıyor. Anlatım ve psikoloji tahlillerinden dolayı yazara hayran olmamak mümkün değil. Fakat daha önce okuduğum hikayeleriyle kıyaslayınca konu açısından en az beğendiğim bu kitap oldu diyebilirim. •Ahlaken zayıf olanların her zaman bir mazereti vardır zaten. •Her sözcük çocukların içinde binlerce olasılığın heyecanını tutuşturuyor •Anılara inanmam ben. Yaşanmış, bizi terk edip gittiği o anın içinde yaşanmış, bitmiştir. •İnsana mutluluk kadar sağlık katan bir şey yoktur ve en büyük mutluluk da bir başka insanı mutlu etmektir •Bütün o kandırılmış âlemin susuzluğu benim içimdeydi •Susuzluktan kavrulan tüm yeryüzünün bekleyişini ve düş kırıklığı içindeki toprağın hararetini içimde duyuyordum •Oysa benim kendi başıma kalmaktan başka bir isteğim yoktu, iki hafta boyunca kitap okumak, yürüyüşe çıkmak, hayal kurmak, rahatsız edilmeden uzun uzun okumak, iki hafta boyunca telefonsuz ve radyosuz yaşamak, konuşmak zorunda olmamak, bir anlamda rahatsız edilmeden kendim olmak istiyordum. Bilincine varmasam da, yıllardır özlemini çektiğim tek şey tam bir sessizlik ve dinlenmeymiş aslında.

MürebbiyeStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202126,4bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rü