Acıtmadan anlatmak. Doğunun sert rüzgarlarında metre metre biriken karlarının altında yaşanan hayatlar. Suçlayiciliktan, yargılardan uzak. Doğal bi akışla işlenmiş , gülümseten arada hüzünlendiren asla acıtmayan ve öfkeye boğmayan bi kitap. Tarafsız bi çizgide insan olmanın ve duygu dünyası kardeşliğinin bolca altının çizildiği satırlar.
Üc kişilik bi öykü
Rüstem, Almost( hatice ) ve Mirza
Ben en çok Rüstem'in anlatımını sevdim.
Duygu dünyasını aktarılışı çok hoştu. Bir çocuğun tarafsız ve içe dokunan bakışlarıyla.
Hatice de bolca gerçekler vardı. Bolca acı ve yok oluş. Bunca yok oluşa rağmen bir ceza gibi upuzun bir ömür . Yüz yıllık yalnızlığı yaşamış bi karakter.
Mırza.... içine kapanık hiç var olamamış Mirza...
Kitapta da sadece Mirza da yazarın dili değişiyor ve Mirza nin ağzından değil de dışardan bi anlatıcı olarak anlatılıyor bu kısım.