Berna Durmaz'la tanıştığım ilk kitap olsaydı Tepedeki Kadın, büyük bir şaşkınlık yaşardım.Yazarın ilk kitabı olan Tepedeki Kadın, ilk kitabın çok ötesinde, usta işi.Beş yıllık bir zaman zarfında yazılan öyküler başlangıçta birbirinden kopukmuş.Ancak yazar, kitabın bir bütünlük oluşturmasını isteyince baştan yazılmış.Adı belirsiz bir taşra kasabasında geçen öykülerin her biri bağımsız olsa da aslında bir çarkın dişleri gibi.Her öyküdeki ana karakter sanki tüm öykülerin ortak karakteri.Kurgusu sağlam, dili sağlam bir kitap Tepedeki Kadın.Kitabın ismi bile çok şey söylüyor aslında.Kimdir tepedeki kadın? Kimi zaman yaşamın yükünü sırtlayan Esma, kimi zaman taşıdığı yükün ağırlığı ile deliren Sabber'dir.Kimi zamansa kentin en yüksek taşına oturarak inzivaya çekilen beyaz giysili kadındır.Michael Haneke'nin sinemada bana hissettirdiklerini,Türk edebiyatında Berna Durmaz'da buluyorum sanırım.Kesinlikle tavsiye ederim Berna Durmaz'ın kitaplarını. "Gördüğüme inanamadım.Koca bir kediydi gece.Kocam bahçenin kıyısına oturmuş, geceyi seviyordu.Okşadıkça uzuyordu kedinin tüyleri.Uzuyordu da kızın odasının duvarında asılı fotoğraftaki kadının saçları oluyordu.Kara kedi kara saçlı o kadına dönüşüyordu da gece yine geceliğinden bir şey kaybetmiyordu.Gece miydi kocamın okşadığı, kedi miydi, kadın mı? Eve doğru koşmaya başladım.Odasının penceresinde durmuş bana bakıyordu kız.Fosforlu gözlerinin ışığında gülümsüyordu."syf 77

Tepedeki KadınBerna Durmaz · Can Yayınları · 201120 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.