Kitap Freudcu revizyonizminin bir eleştirisidir. Marcuse, ileri sanayi toplumlarına nüfuz eden sosyal patoloji formunu inceler. Sonuç, kapitalizmin ölüm içgüdüsünün ve sosyal tahakkümün gelişimini destekleyen bir miktar fazla baskı talep etmesidir. Ancak baskı asla tamamlanmaz. Freud bile 1915'teki bir makalede baskının eksik olduğunun farkındaydı. Hem Freud hem de Marcuse, bastırılmış içgüdülerin asla gitmediğini kabul eder, ancak kendilerini öyle ya da böyle savunmaya devam ederler. Kültürün kurucusu olan erotik dürtü, ölüm içgüdüsü ile çatışmasında kendini savunmaya devam ediyor. Marcuse'a göre, mutluluk ve zevk için erotik dürtü fanteziler, sanat ve ütopik vizyonlarda yaşıyor. Eros ve Medeniyet'in ikinci yarısı fantezi ve hayal gücünün çalışmalarına ayrılmıştır. Marcuse, Freud, Kant, Schiller ve diğerlerinin yeniden inşasının desteğiyle hayal gücünün özgürleştirici işlevi için bir dava oluşturur. Asıl mesele, hayal gücüyle daha iyi bir dünya hayal edebileceğimizdir. Bu niteliksel olarak daha iyi bir yaşam biçimi yaratmak için kaynaklar zaten mevcut olduğu sürece kör bir ütopik vizyon değildir.

Eros ve UygarlıkHerbert Marcuse · İdea Yayınevi · 201632 okunma

·

93 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kerime Deniz Gürel