"Hiçbir zaman söyleyecek fazla sözüm yoktur, onun için susarım" Meursalt, susarak anlattı kendini kitap boyunca. İzole bir yaşam tarzı seçip, beni birçok düşüncesinde sinirlendirmedi dersem haksızlık ederim objektifliğime. Bir cümlesi aynen şöyle ; "Kendi kendime, neyse, bu pazar da geçti, annem gömüldü, işe yeniden başlayacağım, sonuçta değişmiş hiçbir şey yok, diye düşündüm." Karakterin olaylara, kişilere, hayata yabancı olması belki de çok abartıldı ya da ben öyle hissettim. Kitabın 1957 de Nobel Edebiyat Ödülü almış olması böyle düşünmemi malesef sempatikleştirmedi. İkinci Dünya Savaşı sonrası Soğuk Savaş döneminde yazılmış olması belki de bu kadar yabancılaşmanın sebebi olabilir. Çünkü Dünya yabancı kalmış Dünya'ya o zamanlarda, resmen iki blok oldu tüm evren. SSCB ve Amerika arasında dönüp duran, tarafını belli eden, edememeyenlerin bertaraf olduğu bir dönem. Son olarak çok hoşuma giden bir alıntıyla bitiriyorum. "İlk kurşunla ikinci kurşun arasında neden beklediniz?"

YabancıAlbert Camus · Can Yayınları · 2020111,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhtemelenokuyor