Phaedra, Euripides’in bir tragedyası olmakla birlikte Seneca tarafından tekrar ele alınmıştır. Okuduğumuz bu versiyonda üvey oğlu kadınlardan çok hoşlanmayan, doğaya tutuklu, deyim yerimdeyse “beni köyümün yağmurlarında yıkasınlar, bundan gayri istemem aşk meşk” diyen Hippolytus’a aşık olan bir kadının yani üvey annesinin yaşadıkları konu ediliyor. Konu itibariyle Antik Yunan bağlantılarını anlayabiliyoruz ilk başta. Bence bu eser bir tragedya olmaktan çok destansı bir metin gibi. Hem yazılış şekli hem de mitoloji referansları bana bunu düşündürdü. Eğer hikâyenin öncesini bilmiyorsanız -çevirmene bu nokta da teşekkürlerimizi iletiyoruz, bizi bundan mahrum etmemişim kitabın sunuş kısmına koymuş- kitap çok da manalı gelmez. Garip bir şey söyleyeyim hatta ben gibi sıradan okuyucular için hikâyeyi biliyorsanız bile okurken yine de olaya tam vakıf olamayabilirsiniz. Çünkü kitabın içerisinde Yunan mitolojisine dair o kadar fazla şey var ki – çevirmen bunları dipnotlarda belirtmiş – onlara mı odaklanayım asıl metine mi odaklanayım derken metinden kopuyorsunuz. Bu durumda okuma zevkinizi haliyle düşürüyor. En son böyle bir hisse Erasmus’un Deliliğe Övgü’sünde rast gelmiştim. Şimdi yine oldu, olsun önemli değil. Ben boş bir okuyucu olarak okudum, hoşuma da gitti. Sizlere de tavsiye ederim. İyi okumalar.

PhaedraSeneca · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2019440 okunma

·

159 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Göksel Göktürk