Yine bir ilk kitap, seviyorum yazarların ilk kitaplarını okumayı.Merak ediyorum devamı gelecek mi diye? "Coğrafya kaderdir " der İbni Haldun.Mustafa Orman da " Güvercini Bileğinden Öp" öyküsünde "Nerede duruyorsa, oraya benziyor insan" diyor.Ve ait olduğu coğrafyanın öykülerini anlatıyor bize.Dil çok ilginç geldi. Okurken, bir yanlışlık var burada dediğim cümleler oldu.Ancak birkaç kez okuyunca, farklı düşündüm.Yer yer örtülü bir şiirsellik çıkıyor karşımıza. Palto öyküsünün son bölümü ilginçti.Bu öyküyü Gogol, Vüs'at O.Bener, Oğuz Atay okusaydı neler söyleyebileceklerini kurgulamış yazar. Tadımlık... "Annem susuyor, kendi dilinde parmak parmak, takvimsiz sayıyordu.Annemi o gece gördün mü, senelere yarıldı yüzü.Saçlarını yoldu gözümün önünde.Gözyaşları kanlar içinde kalmıştı.Nikâh tazeledi ömrüyle, ömrümüze.Babamın kırılmış dişini muska niyetine boynunun altındaki etinde saklıyordu.Etine dikmişti o bezi.Ya paltosunu.Her sabah kalktığında ilk işi, siyah paltoyu ıslak bezle silmekti.Her akşam palto dizlerinin üzerinde; astarlarını, ceplerini dikiyordu.Askıda kokmasın diye, her hafta yıkıyordu. Babam, sekiz beygirli motor gücüyle evimizin göğsüne çarpmıştı.Biz, cesedini ararken, annem kendinde taşıyordu babamın dirisini, ölüsünü.Durmadan değişen şeyler karşısında tek değişmeyen acı:Elbette onun da merhemi vardı.Bütün acılar, bütün ağlamalara yakışıyordu evimizde." syf 28 Palto-Derdin İncinmesin

Derdin İncinmesinMustafa Orman · Everest Yayınları · 201794 okunma

·

100 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem Akbaş