Bu arada Şeyh Bedreddin önderliğinde 1416 yazı ve sonbaharında Batı Anadolu ve Rumeli'de Deliorman'da çıkan isyanlar, doğrudan Osmanlı saltanatını hedef alan bir mahiyet arz ediyordu. Şeyh Bedreddin dini yönü ağır basan bir isyanın lideri konumundaydı, vaktiyle Musa Çelebi olayından dolayı da siyasi bir nüfuz edinmişti. Panteist fikirlerle dolu bir öğretinin peşinde koşuyordu, bir mutasavvıf olarak Tanrı'yla birlik sağlama görevini üstlenmişti; bu ise yerleşik siyasi-dini inancı sarsıcı bir mahiyet arz ediyordu. Kendi inancını yayma amacı, Osmanlı Devleti'nin süreklendiği sosyal ve belki de ekonomik çalkantılar içinde hayli taraftar toplayabilecek bir potansiyelden beslenmekteydi. Şeyh Bedreddin, Musa Çelebi'nin ölümünden sonra sürgün edildiği İznik'ten çıkıp Eflak'a gitmişti. Eflak Voyvodası Mircea, isyancı şeyhi desteklemek ve korumak için Deliorman'ı işgal edip Silistre'ye saldırdı. Şeyh Bedreddin Osmanlı iktidarının merkeziyetçi doğasını kabullenmekte zorlanan kitlelerden destek görüyordu. Zira Musa'nın yanında iken kazaskerliği sırasında Rumeli kesiminde dağıttığı topraklar, Çelebi Mehmed'in duruma hakim olmasından sonra gelir alınmış, ellerindeki varlıklarını kaybeden sipahiler ve köylüler ona destek vermeye başlamışlardı. Şeyh Bedreddin'in mesajları müritleri vasıtasıyla Batı Anadolu'da dahi yankı bulmuştu. Börklüce Mustafa ve Torlak Kemal, Osmanlı idaresine karşı tepkileri canlı olan Batı Anadolu'da siyasi ve sosyal karışıklığın zeminini atmaya başlamışlardı. Mustafa ve Ceneyd Bey'in yol açtığı karışık ortam sırasında Şeyh Bedreddin ayaklanması endişe verici boyutlara ulaşmıştı, ama bu çok uzun sürmedi. Şeyh Bedreddin, Çelebi Mehmed tarafından Zağra'da ele geçirildi ve Serez'de idam edildi.
Sayfa 106Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.