Altı çizili olarak aldığım güzel anlamlı hediyemin incelemesini yazmazsam olmazdıı Kitabın ilk sayfasında "Biz kör olmadık zaten kördük" notunu yazmıştı arkadaş. Kitabı okurken sürekli kendime somut algılama metaforik olarak yorumla dedim .Ve öyle okudum. Kitapta bir körlükten bahsediliyor ama bu bildiğimiz körlük değil hatta nasıl'ı olmayan bir körlük. Kitaptaki körler günümüzde her haksızlığı gördüğü halde görmezden gelen grupları simgeliyor, Doktorun karısı da görse dahi tek başına kalıp : "Sen görüyorsun, sen daha iyi yaparsın" söylemlerinden kaçan biriymiş gibi bakabiliriz olaya. Körlüğün salgın olarak alınma sebebi de günümüzde olduğu gibi ; görmeyen gözün gören göze bir şekilde körlüğü bulaştırması. Hatta onu da sağır dilsiz yapmasıdır.
Yani asıl körlük; manevi'yatta demiş yazar. Hatta akıl hastanesine yatırmış salgındakileri. Sonra moda, topuklu ayakkabı, makyaj, araba lüks gibi bir çok konuya değinmeden bırakmamış. Körlük en son öyle bir noktaya gelmiş ki insanlar anadan doğma. Her şey en ilkeline dönüyor. Güçlü olan diğerine eziyet ediyor. (Önceleri kör olmayanlar körlere sonra körler birbirlerine.)
Tek tük görenin olması yetmiyor ve çoğunluğun kör olduğu bu yerde her şey daha da kötüye gidiyor. Öyleki elimizde günümüz distopyasına dönüşüyor kitap. Ve kitabın sonunda bile, hala maddiyata olan düşünceleri kafasında uçuşurken ilk körün, yeniden görmeye başlıyor.
__
Kitabı böyle yorumlamamız gerektiğini de her şeyi bir simge gibi görme hakkını da kitapta bir bölümde çıkan yazar veriyor yine. Doktorun karısına diyor ki "kaybolmayın, kaybolmanıza izin vermeyin. "Duyarlılığı körelmemiş maneviyaten körleşmemiş insanlara sesleniyor burda" kitapta söylediklerini anlamsız buluyor kadın ama gerçek verdiği anlamla ordaki olay örgüsü arasında bir bağlantı veriyor bize..
Böyle devam edip her bir şeyi kendi açımdan yorumlayabilirim (Mesela neden kilisedeki kutsal tüm resimlerde beyaz göz bandı vardı vs) ama dahasını size bırakıyorum okuyanlara şimdiden Keyifli okumalar. Güzel kalın ♡
