Pagan kültürünün bazı unsurlarının yeni dine uyarlanması erken ortaçağda (evrensel değilse de) yaygın bir misyoner pratiğidir. Papa Büyük Gregorius (papalık dönemi: 590-604) İngiltere'ye gönderdiği misyonerlerine pagan tapınaklarını yıkmamalarını, onları kutsayıp Hıristiyan kilisesi olarak kullanmalarını, pagan şenliklerini yasaklamak yerine onlara Hıristiyan mânâlar yüklemelerini söylemiştir. Böylece misyonerler bizim büyü olarak adlandırdığımız şeyin unsurlarını, yarattıkları yeni kültürel senteze katmışlardır.