Müellif diyor ki:
”Ölümü bile yenip, yeniden dirilişi ilan ederek, insanı ölümsüzleştiren bir dinin; insanın enerjisi olan ümidi yok etmek için kullanılması; herhalde Yaratıcının affetmeyeceği bir din günahidir.”315
Bu paragraftaki iki konunun sorgulanması gerektiğini düşünmekteyim:
Birincisi: insanın enerji kaynağı sadece ümit midir?