Cioran ilk okumaya basladigim eseri olan "Çürümenin kitabi"ve sonrasin da okudugum "Burukluk"adli eseriyle kendimi buldugum "Ezeli maglup" ,kitaplarin isimlerinden de anlasildigi uzeri Karamsar bi rengi olan yazar bu eserinde ise Kendi hayati ve dunya gorusleri uzerine derinlemesine soylemlerde bulunuyor.Din,dil,tarih,felesefe,muzik,edebiyat gibi konularda dusuncelerini dile getiriyor.Yazarin hayatini merak edenler icin oldukca guzel bir kitap.Soru cevap seklinde ilerleyen cumlelerde keske diger onemli yazarlar icinde ayni durum uygulansa diyorsunuz.
Ozelikle intihar olayina oldukca farkli yaklasmis ve aforizma niyetine cumleler kurmus .Yasamin ve olumun arasindaki cizgide iplerin kimin elinde oldugu hatirlatip insanlarin nasilda bu fikirden vazgectiklerine de deginmis.Bir baska dikkat ceken kisimda mezarliklarda cok fazla zaman gecirdigi bu sekilde mutsuzlugunu unuttugunu ve umidini kaybedenlete tavsiye olarak mezarliklara gitmesini soylemesi.
Kafkadan sonra bu kadar karanlik cumleler kuran ilk yazar bana kalirsa. Tek fark Kafka'nin ask acisi cektigi Cioran'in ise varolsu sancisi...