Bu kitabı okuyana kadar coğrafya kaderdir anlayışı hakimdi zihnime. Ama bitirdikten sonra şöyle durup düşündüm de hayır kader coğrafya değilde insanlık mevzusu dedim. Dünyanın neresine gidersen git insanlık ikiye ayrılıyor; iyi olanlar, iyi olduğunu her fırsatta dile getiren ama göğsünde zerre miktar vicdan taşımayanlar.. Dünya ne zaman hangi ara bu hale geldi diye düşünüyorum da sanırım bunun bir evveli yok. Joad ailesinin yaşamı gibi hayatlarımız. Ancak seyahat ediyoruz bir kamptaaaan öbür kampaaa. Bazen güzellikler bekliyor bizi hiç beklemediğimiz kadar iyilikler görüyoruz bazen de diyoruz ki yok ya bu kadarını da yapmış olamazlar. Peki neden diye sormaktan da alıkoyamıyorum kendimi. Neden bu kadar zor bir arada doğru düzgün yaşamak. Neden birinin dünyadaki tatmadığı hiç bir taam kalmamışken diğeri bir kuru ekmeği arayıp da bulamıyor bu dengeyi kurmak neden bu kadar zor. Aslında bu sorunun cevabı herkesin kalbinde gizli gizli olmasına da, öyle kapılmışız ki şu akıl almaz lanet düzenin çarkına, bedenlerimizi çıkartmayı bırakın parmağımızı bile çıkaramıyoruz.. Ne diyeyim ki.. İnsanı bağımlı kılan, kendine mecbur bırakan tüm sistemler yerin dibine batsın deriz demesine de dediğimizle kalmaktan başka ne işe yararız.. Umarım bir gün herkes şu kitabı tüm vicdanıyla okur da uyanışını kutlarız toplumların..

Gazap ÜzümleriJohn Steinbeck · Sel Yayınları · 202035,4bin okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kördüğüm