Şekilden ziyade meâle ehemmiyet veren, şuurdan ziyade tahteşşuurî denilen, müşahhas edebiyattan ziyade mücerret edebiyatı terviç eden zümreye hitap ediyorum. Hazineler bizim tahteşşuur varlığımızdadır. Eskiyi okumak veya okumamak bizi tesiri altında bulundurmamalı, kör taklidciliklerden vaz geçmeliyiz. Çocukluğumuza dönmesek bile çocukluğumuzdaki saf ve samimî varlığımıza dönemez miyiz?