İşkenceciler yaptıkları onca zulmün orada kalacağını sanıyordu. Mahkumların bir tanesi vardı ki işkencecilerin elindeki silahtan daha güçlü bir silahı vardı. O da kalemi idi. Tuvalet kağıtlarına, içeri kaçak sokulan sigara kağıtlarına vücudunda sakladığı kalemiyle şiirler yazdı. Gördüğü işkenceleri anbean kayıt altına aldı. Böylelikle o çirkin insanların çirkinliklerini herkese duyurdu.
Bobby Sands'ın tek istediği özgür bir cumhuriyetti. Buna karşılık ise bolca işkenceler görmüş otuz yıla mahkum olmuştu.
Kitabı okurken görülen işkencelerin acısını yüreğimde hissettim. Bizlerin uzak olduğu o kara zindalarda birileri işkenceler görüyor ve bizler rahat yataklarımızda onun acı sözlerini okuyarak hayatımıza devam ediyoruz.
Zannımca yaşadığı acılar Sands'ı şiire itmişti hatta onu şair yapmıştı.