“ Gözlerime bakıyordu gözleri. Bakışları uzundu, heykel bakışı. İnsan derisi giymiş tanrı yalnızlığı içindeydi.” Her ay bir Hasan Ali Toptaş okuma kararım adına Mart ayında “Geçmiş Şimdi Gelecek” kitabını okudum. Kitap Hasan Ali Toptaş’ ın “Ölü Zaman Gezginleri” nde bulunmayan hikâyelerinden oluşuyor: Bir Gülüşün Kimliği başlığında 12 hikaye, Yoklar fısıltısı başlığında 6 hikaye ve Ölü Zaman Gezginleri başlığı altında ise Herkes Hiçbir Yere adlı Çankaya Belediyesi ve Damar Edebiyat Dergisi 1992 İlkbahar Öykü-Şiir Ödülleri birincisi olan hikayesinden oluşuyor. Hasan Ali Toptaş bu güne kadar okuduğum diğer kitaplarında da olduğu üzere; hayal gücünün sadece geniş değil ayrıca yüksek olduğunu bize gösterirken, bunu Türkçe’ye hakimiyeti ile veya Türkçe hakim bir dil ile anlatmayı pek seviyor. Alışık olmadığımız tamlamalarını okumak bana ayrı bir keyif veriyor. Öykülerin bir araya gelmesiyle oluşan tüm kitaplarda olduğu gibi bu kitapta da favori öykümü seçtim elbette. Her ne kadar her biri en az diğeri kadar kıymetli ve okunası olsa da, kendime daha yakın hissettiğim, daha fazla altını çizdiğim ve aynı cümle-paragrafı defalarca okumaktan haz duyduklarımı ayırmayı seviyorum. Bu kitap içinde en beğendiğim öyküsü Yoklar Fısıltısı başlığı altındaki Çağrı ve Kum Fısıltısı oldu. Sevgiler,

Geçmiş Şimdi GelecekHasan Ali Toptaş · Everest Yayıncılık · 20191,371 okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Huri Demirci