“Doğaya hizmet et ki herşey yolunda gitsin" bu dünyada izlememiz gereken yol. Fukuoka'yı ilk duyduğum zaman kil ve topraktan tohum topları yapıyorduk. Bütün bu şeyleri okumanın ve öğrenmenin tesadüf olmadığını düşünüyorum. Bu aralar hayatımda olan şeylerden dolayı hayatımın anlamını her gün sorguluyorum ve bu kitap sadece doğal tarım ile ilgili değil, hayatı anlama ile ilgili. Adamın bilgeliği gerçekten hayranlık uyandırıcı. Tarım felsefesi okuyormuşum gibi hissettim. O bir senelik pirinç-buğday-arpa-çavdar ekimi döngüsünü hayretle izledim diyebilirim. Bu kadar sene pes etmemesinin sonuçlarını görmüş biri. Olumlu sonuçlarını,beklediği sonuçları görmüş gibi. Fırsatım olsa bu hayatta görmek istediğim insanlardan biriydi. Huzur içinde yatsın. Her şey boş başlığı altında "İnsanlık hiç ama hiçbir şey bilmiyor. Hiçbir şeyin içinde hakiki bir değer yok ve bütün yapılanlar nafile, anlamsız birer çaba" diye söylüyor bu da tam benim bu zamanlarda yaşadığım şeylere çağrışım yapıyor. Bir senedir kendimi o kadar kaptırmışım ki ne yaptığımı, niye yaptığımı, ne olduğumu, ne olacağımı unutmuştum. Bu aralar bir arkadaş,bir durum,bir kitap vasıtasıyla bazı aydınlanmalar yaşıyorum. Umarım bende Fukuoka sensei gibi mutlu olabileceğim sade ve doğayla birlikte bir yaşam kurarım. İki senedir bazı doğa sever arkadaşlar doğada yürüyüşler,keşifler yaptık. Hobi bahçesinde permakültür deneyerek sebzeler diktik. Malçlama yaptık. Ama yaptığımız şeyler düşündüğüm kadar doğal bir tarım değilmiş. Fukuoka sensei dönüşümlü ekerek hiç birşeyi boşuna harcamıyor ve zararlı böcekleri bu şekilde def ediyor. Biz bu sene iyi olduğunu düşündüğümüz için bahçemize solucan gübresini boca ettik resmen. Malç kartonlarının altına ve üstünü baya kapladık. Belki domateslerimizin kızarmadan çürümesi bu yüzdendi, bilmiyorum. Ama geçen seneki bahçemizi ele geçiren yabani bitki ormanından sonra karar alarak malç yaptık ve çok olumlu sonuçlar aldık. Toprağımız nemini korudu ve bahçemizde her zaman bir solucan şenliği oldu. Sadece bir ara kırmızı ağaç bitleri ile doğal olarak mücadele ettik o kadar. Ama en azılı düşmanımız canavar otu oldu. Neyse bu konuya nasıl geldiğimi unuttum da şöyle bitirebilirim. Son 2 senedir hayatımda beni mutlu eden ve en zevk alarak yaptığım şeylerden biriydi bu macera. Doğa gerçekten bir hazine. Şunu söyleyeyim ki biz bahçeye bayağı belledik ama tam tersi yabani otlara davetiye çıkarmışız. Aslında kötü birşey değil ama Fukuoka'nın yaptığı gibi -beyaz yonca- kontrollü olursa daha güzel olabilirdi. Süper bir yaşam tarzı... Kitap böylesi yaşamı nasıldı kim bilir?40 senelik bir hayat tarzı. Muhteşem. Okuyun, okutturun.

Ekin Sapı DevrimiMasanobu Fukuoka · Kaos Yayınları · 2006135 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.