Açık konuşalım, kitabın dili öyle sadediydi ki bitince bir süre boş baktım. Yalınlık değişikti ama yavan değildi kesinlikle. Sonra kitapla ilgili 1-2 eleştiriye göz attım ve her şey yerine oturdu. İkisini (açlık ve katedral) peşpeşe okumuş olmak çok iyi denk geldi. Değişimleri ve anlatış tarzını karşılaştırabildim. İkisi de ana karakterin deyim yerindeyse ciğerini vermişti ama uslüp çok çok farklıydı.
Son olarak kimse dindar değil