İncelemeye girişmeden önce; İskender Pala ile henüz tanışmayanlar için kesinlikle "Şah Sultan, Efsane, Od" romanlarını okumalarını tavsiye ediyorum. Yerli ve günümüz yazarlarımızdan en çok sevdiğim yazarların baş tacı İskender Pala... Aşkı güzel söyler, Türkçemizi güzel kullanır ve tarihimizi de güzel anlatır. En güzeli ise bunların hepsini bir kitapta çok güzel bir kurguyla bizlere yansıtır. Romanlarında ki kahramanları çok kuvvetli, betimlemeleri çok derindir. Okuduğum en özgün yazarların yine baş tacıdır kendisi. Bana bir roman verin, İskender Pala'nın olup olmadığını 5-10 sayfada söyleyebilirim. Yanisi, kitaplarında net kendi imzasını taşıyor. Yazarın her bir romanı; tarihimizin bir parçasını barındırır. Mesela "Od" kitabında Yunus Emre'yi, "Şah Sultan" kitabında Yavuz Sultan Selim ve Şah İsmail'i, "Efsane" kitabında Barbaros Hayrettin Paşa'yı anlatır. Tarihi gerçekleri hayal gücüyle bu kadar güzel harmanlayıp bizlere, tarih ve edebiyat kokan romanlar bırakmak her yazarın yapabileceği bir şey değil. Daha net olmak gerekirse; Yaşanmış ve tarihe geçmiş olayları hayal gücüyle birleştirip, bu kadar zengin roman yazmak demek, İskender Pala demek. İskender Pala'nın "Divan edebiyatı araştırmacısı ve uzmanı" olması sonucunda dili, türüne göre ağır olabiliyor. Mesela bu romanında en basit, sade dilini gördüm fakat bazı kitaplarında beni zorlayacak kadar ağır bir üslubu var.(Kitab-ı Aşk, Katre-i Mathem) Şunu farkettim ki; romanlarında, araştırma-edebiyat kitaplarına kıyasla dili çok daha sade. Sözü getireceğim yer ise; İskender Pala'nın romanlarını okumadan dili hakkında karar vermeyin. Diğer türlerini bende okuyamıyorum zaten. Kitaba yürüyecek olursak; Malzemesi Göbeklitepe olan roman, yine buram buram tarih kokmuş. Kurgu konusunda diğer romanlarına göre biraz daha sade kalmasına karşın çok güzel bir eser bırakmış yine bizlere. Kurgunun geride kalmasını kitabın eksik yönü olarak görmüyorum çünkü yazar insanlık tarihi adına çok önemli bir zaman dilimini anlatmış. Yazarın sunuş kısmında bahsettiği gibi; o zamanlar hakkında, elimizde çok bilgi mevcut değil ve insanlar henüz ilkel yaşıyorlar. Dolayısıyla elde olan bilgilerle bu kadar olabiliyormuş. Çok önemli bir zaman dilimi demişken, biraz açmak istiyorum bu konuyu. Hikaye avcı-toplayıcı ve çiftçiliğe başlama döneminde geçiyor. İnsanlığın çiftçiliğe geçmesi çok büyük bir buluştur. Çiftçilik sayesinde sömürge, yerleşik hayat, toprak sahiplenme, hayvanları evcilleştirme, topluluk oluşturma gibi sonuçlar elde edilmiştir. Yani bütün zamanını avlanıp karın doyurarak geçiren ilkel insanlar; çiftçilik sayesinde yiyecek stoğuna kavuşmuş ve günleri av peşinde koşmaktan kurtulmuş, kendilerine zamanları kalmıştır. Bu boş zamanlarında da insan olmayı öğrenmiş, gelişmeye başlamışlardır. Neticesinde yeni icatlar, yeni buluşlar beraberinde gelmiş, yönetim sistemi başlamıştır. Ve hâliyle herkes aynı anda çiftçiliğe geçmemiştir. Hâlâ avcı-toplayıcı olarak yaşamını sürdürenler, çiftçilerden geri kalıp onların sömürgelerine uğramışlardır. Bu konuyu daha da uzatmak istemiyorum. "Tüfek Mikrop ve Çelik" kitabını okuyanlar bu konuda çok şey kazanmış olur. İncelemesini yapmıştım buradan bakabilirler. #62883318 Neticesinde kitap, insanlık tarihi ve inanış adına önemli bir zamanı ve yeri(göbeklitepe) anlatıyor. Tabi bir de aşkı... İskender Pala, bu kadar sınırlı bilgiyle, sınırlarını zorlayan bir roman sunmuş bizlere. Okurken öğreten ve hissettiren kitaplardan. Kesinlikle okunası bir kitap. Saygılarımla...