Peyami Safa, birçoğumuz için çok değerli bir yazar. Şimdiye kadar Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Fatih Harbiye ve Yalnızız kitaplarını okuyup her birini çok sevmiştim. Ama "Sözde Kızlar" bambaşka... O kadar çok sevdim ki, başından kalkmayı hiç istemedim. Peyami Safa'dan okuduğum en güzel kitap oldu. İçeriğinden bahsedeyim biraz. Mebrure'nin İstanbul'a uzak akrabasının yanına gelmesiyle başlıyor olaylar. Babasını Anadolu'da kaybettiği bu süre zarfında sığındaki evdeki aile hayatı Mebrure için işkence haline dönüyor. Çarpık ve samimiyetsiz ilişkilerle dolu olan bu evde Mebrure'yi en çok zorlayan da evin tek erkeği olan genç, çapkın, ağzı iyi laf yapıp vaatleriyle herkesi kandıran Behiç oluyor... Bu evde durduğu her an ahlaki konuları sorgulamaya başlıyor Mebrure. Bir yandan babasını bulma telaşı, diğer yanda bu ailenin bir parçası olmamak için sarf ettiği çaba onu çok yoruyor. Nadir ve Fahri Bey'in dostluğu tek tesellisi olsa da başındaki tüm belalardan kurtulması gerekiyor... Kitabın ismi de karakterlerin ismi de ayrı ayrı çok güzel... Okurken sevindim, üzüldüm, endişelendim, heyecanlandım. Bir sonraki sayfayı büyük bir merakla çevirdim. Özellikle kitabın sonu beni çok etkiledi... Herkes bu güzel kitabı okumalı. Zira ben hiçbir karakteri aklımdan çıkarmayacağıma eminim...

Sözde KızlarPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 20219,1bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif