Aslında İsviçre’yi Nazım Hikmet’ten daha güzel
anlatan yoktu;
“İsviçre’yi bilirsin gülüm / dilsiz kasası derler,/
bir yerlerden, bir şeylerden kaçırılan paraların.
“Ve rahat karlı gecelerinde İsviçre’nin/yıldızları
biraz da / gözyaşlarımızla yıkanıp yanmıyor mu?”
Sayfa 173