Merhabalar... serenad’la Livaneli’ye başlamış biri olarak bu kitap ben de başlı başına bir sükut-u hayale sebep oldu. Kısa kısa öyküler,ne başı var ne sonu. Genelde marjinal hareketlerden kaçanların yurtdışına çıkmaları anlatılmış ve Sonunda ilaç mümessili babanın bir günüyle bitmiş.Kapak yazısında devasa bir büyü var gibi lanse edilmişti. Belkide beklentim yüksek olunca bende boşluğa sebep oldu. Ne anladım İnan’ın bende bilmiyorum. Vasatında vasatı bir kitap
