Selahattin Demirtaş'ın Leylan adlı romanını tamamen bir 'edebi metin' olarak okudum. Yoksa Demirtaş'ın siyasi kimliği, güncel tartışmalar, cezaevinde tutuluşu... Bunlar hakkında elbette konuşulabilir. Ama bu kitabın incelemesinde, bunların yeri olduğunu düşünmüyorum. Demirtaş'ın Devran adlı hikaye kitabını okumuştum ve açıkçası çok beğenmiş, başarılı bulmuştum. Bunu şunun için söylüyorum; edebi metin olarak baktığımda yazara hiçbir önyargım yok. Aksine politika ile uğraşan bir kişinin, sanatla ilgilenmesi, öylesi yazı gücü olmasını da takdir ettiğimi ifade etmem gerekiyor. Leylan'ı da yine bir roman okumak amacıyla aldım ve bitirdim. Aslında kitapla ilgili inceleme sözlerimi Selahattin Demirtaş bizzat en sonunda teşekkür kısmında yazmış. Onu da buraya ekliyorum. Diyor ki, "Romanı neredeyse yeni baştan yazmama rağmen asla emin olamadım. Bir yanım "iyi oldu" derken, bir yanım "hiç de değil" demeye devam etti. Şimdi okuyup bitirdiniz ama ben halen emin değilim. Yazmak istediğim roman bu muydu; bilemiyorum. İçimde bir yerlerde takılıp kaldı sanki o roman." Bence onun dediği gibi olmuş aslında. Roman olacakmış, olmuş, olamamış, olmak üzereymiş, gitmiş, gelmiş ve nihayetinde bence tam olmamış. Yani bir roman başarısından söz edemem. Diyaloglar ve olay anlatımı bence vasat olmuş. Evet, kendini okutabilen bir eser olmuş ama çok beğendiğimi söyleyemem. Her şeyden önce roman aslında iki parçadan oluşuyor. Birinde 60-70 sayfalık bir giriş kısmı ve Kudret adlı bir gencin, bence klişelerle dolu, eğlenceli olmaya çalışan bir hikayesi var. Lakin bu hikayenin, romanda ne işin var? Bunu hiç anlamış değilim. Oysa farklı bir kurgu olabilirdi. O romanı yazan kişi kısa bir girişten sonra romana başlayabirdi. Yani bu ikisi aslında birbirinden bağımsız şeyler ve alakası olmayan konular. Nitekim bu ilk hikayenin sonunda, ihraç edilmiş bir akademisyen kadın ziyaretlerine geliyor ve ardından yazmış olduğu bir romanı onlara teslim ediyor. Ülkemizdeki KHK haksızlıklarına vurgu yapması açısından bu önemliydi ki, romanda da böyle birkaç karakter vardı. Sonra, aslında romanın kendisi diyebileceğimiz ikinci bölüm başlıyor. Hayat Hep Yarımdır başlığıyla bambaşka bir roman... Bu romanı çok da evrensel bulmadım, politik buldum. Diyaloglar zayıftı, bir ilk roman olmasının eksiklerini görebildik. Zaten, bahsettim, Demirtaş da en sonunda, hangi şartlarda bu romanı yazdığını anlatırken, bir bakıma durumunu da itiraf ediyor ve eminim ki, romanın yazarı olarak romandaki zaafları eksikleri en iyi bilen kendisidir. Özetle, Devran için Türk edebiyatında yer alabilecek seviyede bir hikaye kitabı olduğunu düşündüğümü zaten ifade etmiştim. Bir roman olan Leylan için aynı şeyleri söylemem ise maalesef mümkün değil.

LeylanSelahattin Demirtaş · Dipnot Kitabevi · 20236,4bin okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet Y.