Bu bir pipo değildir aslında temelde dil felsefesi sorunudur. Bu kitabı okuyan birçok kişi temelde ne okudum ben ya diye düşünebilirler. Genelleme yapmamakla birlikte sanat ve felsefe ile ilgilenen arkadaşların kitabı okuduklarında daha iyi sindirebileceğini söyleyebilirim. Rene Magritte'in şunu söylediğini biliyoruz; kendine sanatçı denmesinden hoşlanmıyor ve resim aracılığıyla iletişimde bulunan bir düşünür olarak görülmesini tercih ediyordu. Kavramsal sanatla ilgilenen biri olarak Rene Magritte'in felsefe metinlerini irdeleyip resim aracılığıyla çalışmalarında kavramın tanımını çözmüş olması bana şunu düşündürttü neden kavramsal sanattan bahsederken genel olarak onun adını da direkt dahil etmiyoruz. Kavramsal sanatın gelişimine baktığımızda aslında sırasıyla önce Dada akımının daha sonra sürrealizm akımının etkili olduğunu görürüz. Yani dolaylı olarak bu demek oluyor ki Duchamp daha Fountain'i(çeşme/pisuvar olarak bilinen eseri'ni) sergilemeden öncesinde aslında zaten kavramsal sanat vardı. Magritte'nin hazır nesneleri kullanmak istemesi, resim üstüne kelime çalışmaları, görülebilecek kadarını verip devamını izleyiciye bırakması tüm bunlar tek bir noktaya işaret ediyor o da kavramsal s. Magritte baktığımızda izleyicilerin sanatın bir nesneyi temsil etme yeteneğini sorgulamalarını istemiştir. Bu kitabı incelerken çok fazla anahtar kelime üzerine kaynak taraması yapılmasını öneririm: ilk olarak başta bahsettiğim gibi sanat akımlarından dada ve sürrealizm daha sonra kavramsal sanat, serbest çağrışım, psikanaliz, otomatizm, oneirizm, Andre Breton gibi. Bunlarla daha desteklenebilir olacaktır. Bu bir pipo değildir sözünün ne olduğu ve ne olmadığı gibi uzun uzun bahsetmeyeceğim fakat okuduğum bir tezde yer alan bu sözün Korzybski'nin bir sözüyle karşılaştırıldığını gördüm. Ve daha sonra Korzybski'nin şu anısına yer verilmişti: "Korzybski, bir gün dersinde, çantasından bir paket bisküvi çıkarmış ve yemeye başlamıştır. Öğrencilerine de ikram etmiş ve birkaç öğrenci ikramı kabul ederek bisküviden yemeye başlamışlardır. Aynı zamanda Korzbyski "Çok lezzetli bisküviler, değil mi? gibi sorularla öğrencilerin lezzet onayını almıştır. Daha sonra bisküvinin paketini yırtarak "köpek kurabiyesi" yazılı paketi öğrencilerine göstermiştir. Bisküvilerden yiyen öğrencilerin bazıları kusmuş veya lavaboya koşmuştur. Sonra da öğrencilerine, "insanların sadece yemek yemediklerini ve ilk tadın genellikle ikinci bilginin tadı ile geride bırakıldığını gösterdim." demiştir." Bununla birlikte bu yazıyı bitirmek istiyorum bundan sonrası okuyucunun kelimeler ve şeyler arasındaki ilişkisindedir. Artık serbest çağrışımdasınız.:) Bu arada bahsettiğim tez çalışmasına buradan ulaşabilirsiniz: tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkez... Sanatla ilgili yazılarım için medium hesabıma bakabilirsiniz: medium.com/@gulhanadisen

Bu Bir Pipo DeğildirMichel Foucault · Yapı Kredi Yayınları · 20201,281 okunma

··

100 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.