O Bir Okyanustu Toprak Oldu Bir Türkçe Öğretmeni olarak Hamid hep silikti bende. Çünkü yeterince öğretilmedi. "Şair-i Azam"dendi. "Makber'in yazarı" dendi. Başka bir şey söylenmedi hakkında. Aslında bir kitap değil; kocaman bir kütüphane, göl değil; uçsuz bucaksız bir okyanusmuş. Tabi öğrenme hayat boyu devam eder ya ben de şimdi öğrendim. "Abdülhak Hamid kim?" Hamid kim mi? Nerdeyse bütün şair ve yazarlar gibi konaklarda doğup büyümüş, birçok ülkede görev almış, en gösterişli baloların vazgeçilmezi, en zengin yemeklerin onur konuğu olmuş. Bir insanın geleceğine en fazla doğduğu çevre yön verir. O, bu konuda şanslı olanlarımızdan. Ölmekten korkusu da bundan olsa gerek. Çünkü hayatta çektiği en büyük acı: Kendisinden kırk dört yaş küçük sevgilisinden uzak kalmak. Ona da kavuşuyor sonra. Eee haliyle bu hayatta sadece cennetimi görmüş bir insan seksen beş yaşında da olsa ölümden korkar tabi. Çok güzel aşklar yaşamış, çok da kayıplar vermiş ama yılmamış yıkılmamış. Hiç yaşlanmamış, hiç eskimemiş bir insan. Altmışlı yıllarında insanlar inzivaya çekilip ölümü beklerken o, enerjisiyle ışığıyla on sekizlik Lüsyen'i kendine bağlı bağımlı etmiştir. Ya Lüsyen, güzel sevmiş bu çocuk ruhlu adamı. Babası yaşında olması neyi değiştirmiş onun duygularında? Hiçbir şey. Çünkü babası gibi değilmiş Hamid. Altmışlık bir delikanlı. Hatta bazen küçük inatçı bir ergen... Gayet güzel ve zengin bir tarihi romandı. Şimdi Hamid'i çok daha iyi tanıyorum.

LüsyenCan Dündar · Can Yayınları · 20101,260 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ümran Baykondu