Öncelikle cemal süreyanın bir sözüyle alıntıma başlayacağım Şiir hayatın köpüğüdür.Çağın, hayatın, bütün bilgilerin. ….. Şiir için hayat deneyimi gerek, düşünce, iletişim gerek, her şeye uzanmak gerek.”
Bana göre şiir: Romanın elekten geçmiş halidir. Roman anlatır anlatır uzatır şiir öyle değil bir dize bir dize seni sarsar kalırsın öyle.
Kollarınızı açıp rüzgarların sağınızdan solunuzdan geçenken rüzgarın verdiği rahatlık gibi şekerleme tadında şiirler
duyguları yoğun yaşıyorsanız kalbinize jilet izleri oluşacak tek salicelik , durgun yaşıyorsanız kumaşa gelen tırnak izleri gibi hiseddeceğiniz. Bu şiirlerin içinize işlememesi içten bile değil. Yaşıyoruz sessizceyi okuduktan sonra anladım ki okuyacağım tek kitabın bu değil Sevgili erbaş ben şiiri severim zaten fakat bize yakın dönemlerde yaşıyan bir şaiirden böyle üretici şiirler okumak bana haz veriyor.