“Sonra gitti. Kocaman bir boşluk... Kızgın bir bıçağın ete değmesi, dağlanan etin çıkardığı koku, acının zirvesinde olup da bir an hiçbir şey hissedememe... Gidişi bunlardı işte.
Üzerime kapanan kırk demir kapının kırk demir kilidinin uğultusu değildi beynimde yankılanan. Gidişiydi. Dokunamadığım nasırlı ellerinin umutsuzluğu, gözlerinde gördüğüm yıkıntıydı. Hiç böyle gitmemişti.”
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.