Ortaçağ’da Avrupa’yı kasıp kavuran ve o
zamanki Avrupa nüfusunun 1/3’ünü öldüren veba
dönem dönem Osmanlı’nın da başına bela
olmuştu. Bu veba salgınlarından en vahimi ise
1812 yılında yaşanan ve dönemin İstanbul’unda
tam bir dehşet havası estiren salgındı Zamanın gümrük emini
tarafından düzenlenen bir resmi belgeye göre, bir
buçuk ay içinde İstanbul’da her gün 850-900 kişi
ölmüş, Ramazan ayında ise ölü sayısı 1200’e kadar
çıkmıştı hastalığın giderilmesi için, Sultan Mahmut yatsı
namazından sonra minarelerden yüksek sesle
“Ahkaf Suresi” okunmasını emretmişti; bunun
üzerine halk dehşet içinde kaldı. Ramazan
bayramında ise, bayramlaşmak münasebetiyle
halkın birbiriyle teması arttığından, hastalık tüyler
ürpertici bir hal aldı. Bayramın ertesi ölümler
günde 3000 kişiye kadar çıktı; ulemadan bir kısmı
padişaha müracaat ederek: “Ahkaf suresi Âd
Kavmi’nin helâk olacağını haber verir, böyle
günlerde okunması hiç uygun değildir” dediler.
Emir geri alındı, hatta geri alınmakla da
kalınmayarak, evlerde bile Kur’an okunurken bu
surenin okunmaması emredildi