Kafasındaki tilkilerin kuyruklarını birbirine bağlayan zeki bir adam ve o tilkilerden öpüp yaşamak isteyen aptal bir balığın hikayesi. Roman elime geçer geçmez üç gün dolmadan bitirdim. Sürükleyici bir o kadar da hayran bırakan bir kitap. İçerisinde altını çizdiğim çok yerler oldu. Yeri geldi üzüldüm yeri geldi karakterlerden biri olan Anıl yüzünden kahkaha attım. Özgür... Ölüme fısıldayan güzel kalpli adam. Turuncu balığın vazgeçemediği okyanus. Ve sen Yosun... Kaç ölüm daha fısıldansa ruhuna, kaç kez daha o tilkilerin kuyruklarına asmak istersin kendini. En beğendiğim kısımlardan biri Levent ve Hale’nin düğününü basmalarıydı. Daha sonra Özgür’ün üç balık dövmesini göğsüne mühürleyip bir tanesinide kulağının arkasına yaptırması ve balığının ölmek isteyişlerini duymak istemesiydi. Velhâsıl kitap gereksiz edebiyat yüklü betimlemelerinden uzak ve akıcı bir üslupla yazılmış. Okurken sürekli gözümün önüne Leon ve Mathilda geldi. Ergence diye yorumlayanlar olmuştu. Lütfen kitabın ve yazarın hakkını yemeyin asla ergence bir kitap değil. Birbirlerinin acılarından ve kaoslarından beslenen iki yitik ruhun hikayesidir. Kitaba bir puanlama yapacak olursam beş üzerinden dört veririm. O da içerisinde geçen “Eğer Tanrı varsa” sözleri. Beni rahatsız eden kısım burasıydı ve bir puanı bu yüzden kırdım. Ama hayatlarında onlara Dua etmenin ve bir yaratıcıya sığınmanın gerekliliğinden bahseden kimselerinin olmayışı bu kelimeleri kullanmalarına sebep olmuş. Son kısıma göz yaşlarımı bıraktım. Son kısımdaki lunaparkta Yosu’nun bulduğu mektuba yüreğimi bıraktım. Sevgili yazarın kalemine emeğine sağlık. Kitap iki seri şuan hatta üçüncüsü yazılıyormuş. Buraya bu yorumu bırakıyorum ve kaldığı yerden devam eden ikinci kitaba başlıyorum. Okumanız dileği ile. Okuyun pişman olmazsınız. 
Büşra Yılmaz 
Ölüme Fısıldayan Adam
··
126 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.