Freud:
“Sevilen varlığı kaybettiğimizde, en doğal tepki kendimizi onunla özdeşleştirmek, tabiri caizse içeriden onun yerini almaktır.”
Sayfa 141 - İmge KitabeviKitabı okudu
··
429 görüntüleme
Aslında özdeşleştirme daha biriyle ilişkimizin ilk anlarında başlar. Bilinçdışı psişik enerjinin bir kısmı ilişkide olduğumuz insana dönüşür, karşıdaki hakkında düşüncelerimiz ve algımız aslında içerideki bu özdeşleştirme hakkındaki kendi içimizde yarattığımız ideadan ibaret. Bu yüzden biri hayatınızın ne kadar büyük bir parçasıysa öldüğünde siz de o kadar ölürsünüz, gerçek manada. Aşk acısı da bu içeride çürümeye başlayan benliğin içsel leşçillerce sindirilmesine kadar sürer.
1 önceki yanıtı göster
Kitapta da dediğin gibi bu konu anlatılıyor uzun uzadıya. İlişki içinde olduğumuz insanlar bilinçaltımıza yerleşiyormuş. Öldüğünde veya ilişkimiz bittiğinde de çıkarıp söküp atmakla uğraşıyormuşuz. Meşakkatli iş. ☺️
2 sonraki yanıtı göster
Sevgi içerimize geri dönüyor desene:)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.