İnsanlar, kuşaklar boyu sembolik dille birbirlerine masallar aktarır, bunların alt anlamlarının farkında olmadan. Kitapta bahsedildiği, kızına kırmızı başlıklı kız masalını anlatan annenin, regl olmaya başlayan genç kızın toplumsal rolü ve sorumluluklarını alt metinle farkında olmadan ona aktarması gibi. Yazar, kitapta prehistorik dönemdeki insanın doğayla ve birbirleriyle giriştikleri sosyal ve kültürel organizasyonlarla pagan inancından semavi dinlerin ortaya çıkmasına kadar olan dönüşümünü metaforlarla açıklıyor. Bunu o kadar sade ve akıcı bir dille yapıyor ki kitaba sıkıcı demek neredeyse imkansız. Yazar kitapta sıklıkla, yerleşik hayata geçen insanın toplumsal düzeni sağlamak için kadın cinselliğini kontrol altına almak istemesiyle yaşanılanların mitolojik öğeler ve dini öykülerle olan bağlantısını kuruyor. Sanatın bireysel kaygılarla değil, sürekli dönüşen insanın ortak bilinçaltındaki soyut kavramların (kaygıların, ölüm korkusunun) somut hale getirilmesiyle ortaya çıktığını vurguluyor. Dünya üzerinde birbirlerine uzak olan ülkelerde ortaya çıkan mitosların birbirleriyle olan ortak yanlarını da insanın ortak bilinçdışıyla açıklıyor. Kitap, mitolojiye ve sanata ilgisi olanların, mitlerin çıkış noktalarının nedenleri ve sonuçlarını derli toplu ve sade anlatımı için mutlaka okunmalı.

Sanatın Mitolojisiİsmail Gezgin · Sel · 2008174 okunma

··

186 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.