Kitaplığımda bir süredir duran bu "ustalık eserini" ne zamandır okumayı düşünüyordum. Fakat gelin görün ki bir türlü başlayamıyor, sonunu getirememekten korkuyordum. Belki de yoğun iş temposunu iyi bir şey yapmaya uyarlamak zor geliyordu; hoş, iyi şeyler yapmak genelde zor gelir ya... "Bir göktaşının düşmediği kalmıştı" dediğimiz, adını felaketlerle tarihe şimdiden yazdırmaya ve meşhur olmaya pek niyetli 2020 yılının insanı dışarı ile bağlantıyı kesecek noktaya getirmesinin yanında bu gibi insanı insana "ustaca" anlatan başyapıtları bir nevi okumaya sevk ettiğinden mütevellit iyi yanlarını da görmeden edemeyiz. Bu, neden şimdiye kadar okumadım diye kendinize, çabuk bitti diye de yazara kızacağınız, okurken daha da uzatılabilirdi demeden de geçemeyeceğiniz; 'bir ölümsüzün son ustalık eseri' olarak adlandırabiliriz. Klasiklerle başladığım, ne zamandır eksikliğini hissettiğim ve başladıktan sonra aslında okumaya ne kadar aç olduğumu fark ettiğim serüvenime ilk Dostoyevski ile başlayarak ne iyi ettiğimi düşünmeden edemiyorum. Ciddi olarak farkı hissetmek mümkün. Bu 'ustalığı' okumayanlara, okumak isteyip de henüz başlamayanlara kesinlikle okuyun demek yerine kendime de sorduğum soruyu tekrarlamak istiyorum: Neden şimdiye kadar okumadınız?

Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202334,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Azat Karakurt