Ben acıyı okuyarak yaşadım. Vak'alari pek güzel sıralamış ve iç içe koymuş. Ruh ve fikir zeminleri ustalıkla hazırlanmıştır ki Yazar'ın Olgunluk dönemine denk geliyor bu eser. Genç yaşta yakalandığı hastalik hayatını alt üst ediyor . Baş karakter hasta çocuk olarak niteleniyor ısimsizdir. Aşk ve acının yorguruldugu kitap ayrıca yalnızlığı ve yoksulluk zenginlik kavramlarını da işlemiştir. Zaman da geri dönüş yaşadığı ve olaylar birbirine bağlı sıralanmıştır. Milliyetçi bir bakış acısına sahip olduğunu hissetiren çocuk bunu çok ince dokuduğu için dikkat gerekiyor. Size etinin ve ruhunun acılarını anlatıyor. Ayrıca romanın pek çok yerinde hastalık ile ilgili geçen sözler yer alır: "Büyük bir hastalık geçirmeyenler, her şeyi anladıklarını iddia edemezler." Bu cümle çok manidar. Eserin muhteva ve estetik cephesine katkıda bulunan leitmotiv tekniği de başarılı bir sekil de yerleştirilmiştir Dogu_Bati çatışmasını da konu eder. Makam sahibi insanların batıya olan hayranlıklarını. kahramanımızın çok okuyup ve kültürlü biri olduğu ( mesaj var tabi yine ) Ve diyaloglarda tezat kavramı ortaya çıkıyor Okunması gerekiyor demiyeceğim zaten eser ortada müthiş bir kitap ve Tanpınar'ın bu muhteşem eser için " Acının ve ıstırabın yegâne kitabı" olarak tanımlamıştır.

Dokuzuncu Hariciye KoğuşuPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 2022101,5bin okunma

··

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.