hayatımda ilk kez bir kitabı okurken bu kadar ağladım sanırım. o kadar dokunaklı, o kadar güzeldi ki diyecek yeterli kelimem bile yok. hoşuma gitmeyen hiçbir şey yoktu kitapta, yalnızca belirtmeliyim ki Johann gerçekten göz önünde olmasa bile en önemli karakterlerden biriydi. hatta belki de R.'den bile daha önemliydi benim gözümde, kitabın içinde ufak tefek de görünse gerçekten büyük dönüm noktaları yaratan bir karakter. dilerim ki benim gibi bu kitabı hayatından uzun zaman eksik eden herkes bir gün o eksiği kapatır.