Catherine Baker
Öncelikle bu incelemeyi yaparken sosyolojik ve yeni mezun bir öğretmen ve sınavlara çalışan biri olarak toplumsal bir şekilde yapıyorum.
Kitap da yazar hakkında şöyle bir ifade var Catherine Baker Anne ve Anarşist.
Evet Catherine Baker kızını 14 yıl okula göndermeyip onu kendi eğitmiş ve onu özgürce yetiştirmiş. Bu mektup niteliğinde ki kitabı da nedenleri ile birlikte aslında kızına yazmış. Kitap 11 bölümden oluşan 270 sayfalık bir kitap bazı bölümler uzun olsa da genellikle açık anlatılmak istenileni net bir şekilde anlatan bölümler. Yazar her türlü toplumsal baskı ve zorunluluğa karşı çıkıyor ve kitabın bir bölümünde diyor ki eğer kızım sen erkek olsaydın ve zorunlu olan askerliğe gitmek istemeseydin onun içinde elimden geleni yapardım diyor ve haklı da gibi duruyor çünkü zorunluluğun olduğu yerde gönüllülük yoktur. Eğitim ile ilgili kısmına gelince yazarın birçok araştırma ve alıntısını görüyoruz ve bunlar ile düşüncelerini kuvvetli bir hâle getirdiği görülüyor. İşin açıkçası sadece Fransa değil dünya üzerinde ki zorunlu eğitim olan ülkelerde ki sorunlar aynıdır. Çünkü başa gelen iktidarın ideolojisi ne ise okullar onu öğretir faşist ise faşizm komünist ise komünizm veya liberal ise liberalizm bu bütün dünyada böyledir. Onun için okullar iyi bir birey değil de sisteme ve ülkeye adeta bir köle yetiştirirler ve yazar da bu konuya şöyle değinir eğer okulda aykırı bir öğrenci olursan sen kötü olursun diye değiniyor. Çünkü okullar adeta tek sesli bir musiki korosu gibi tektip model insan yetiştiriyorlar. Yazarın toplumsal her baskı ve zorunluluğa karşı çıktığını çok net ifadeler ile belirttiğini görüyoruz. Özellikle okullarda öğretilen öğrencilerin ilgisini çekmeyen konuların tamamen boşa zaman kaybı olduğunu dile getiriyor. Hayatta aykırı bir öğrenci olduğum için bu zorlukların bir çoğunu yaşadığımdan kitabı büyük bir zevkle okudum. Bu konuda bilgi sahibi olmak ve bu konulara ilgi duyuyorsanız kesinlikle okunacak bir kitaptır.
