Hikaye bariz bir şekilde yarım kalmış. Bilinçli mi zaruri mi bilemiyorum ama bu durum beni çok üzdü. İsterdim ki mutlu sonla biten klasik bir aşk romanı okumuş olayım; ama hayatta ne mutlu sonla bitiyor ki... O açıdan oldukça gerçekçi diyebilirim, sırada ne var asla bilemiyor insan. Bay Zweig'ın edebi dehası ya da psikolojik çözümlemeleri hakkında konuşmaya gerek yok artık herhalde, okumayan sevmeyen kalmamıştır. Keşke daha çok yazsaydı dediğim, okumaya doyamadığım yazarlardan. =)