Mazhar Osman günün birinde Neyzen Tevfik’i elinde rakı şişesiyle köprüde görür:
-Yahu böyle elinde şişeyle nereye gidiyorsun Tevfik?
- Çallı İbrahim’e.
-Elindeki ne?
-Kiloluk rakı.
-Böyle kiloyla rakı içmeye utanmıyor musun?
-Hepsi benim değil, yarısı Çallı’nın.
-Kendi payını dök öyleyse.
-Dökemem, benim payım şişenin altında.